Jak odkryć w sobie prawdziwego przywódcę?
Powyższa grafika pochodzi z wpisu na Linked In Billa Georga – członka kadry kierowniczej w Harvard Business School, byłego CEO firmy Medtronic i autora bestsellerowych książek.
W jego słynnej książce „Prawdziwa północ: jak odkryć w sobie prawdziwego przywódcę” (oryg. „True North discover your authentic leadership”), w oparciu o swoje studia liderek i liderów pisze m.in.:
„Ponieważ dziś ludzie żyją znacznie dłużej, często osiągając wiek powyżej dziewięćdziesięciu lat, wydłużyła się również podróż do przywództwa. Możemy ją podzielić na trzy główne etapy, z których każdy trwa około trzydziestu lat.. Każdy etap otwiera ogromną liczbę okazji do sprawowania przywództwa. Pierwsze trzydzieści lat to czas rozwoju przez naukę w szkole i na studiach, a także w ramach innych zajęć i pierwszych doświadczeń zawodowych. Tę fazę podróży określiliśmy jako „przygotowanie do bycia liderem”. Faza druga, obejmująca okres między trzydziestym i sześćdziesiątym rokiem życia to etap ”aktywnego przywództwa”, na którym liderzy obejmują kolejne stanowiska i pną się po szczeblach kariery, aż osiągną szczyt swoich możliwości. Wreszcie faza trzecia to okres „dzielenia się”, przez psychologia Erika Eriksona nazywany fazą „siły twórczej” (generativity). Zaczyna się mniej więcej w wieku 60 lat, kiedy większość liderów dobiega do kresu zawodowej kariery i trwa do końca życia. W tej fazie autentyczni przywódcy szukają okazji do dzielenia się swoją wiedzą i mądrością z innymi ludźmi i organizacjam, nie tracąc przy tym z oczy własnego rozwoju.”
„Drugi etap podróży zaczyna się od błyskawicznej akumulacji doświadczeń przywódczych i ma kulminację koło pięćdziesiątki, kiedy liderzy zwykle osiągają szczyt swoich możliwości. Wcześniej większość przywódców przechodzi trudny okres wyzwań i zawirowań zawodowych i prywatnych, który jest dla nich swojego rodzaju próbą ognia. W rezultacie zmienia się ich postrzeganie własnego przywództwa, co skutkuje gwałtownym przyspieszeniem rozwoju”.
Dwa tysiące lat temu rzymski polityk i mówca Marek Cyceron przekonywał, by „nie dawać się starości”. Dziś ostatnie trzydzieści lat życia przywódcy może być najbardziej produktywnym i satysfakcjonującym okresem w jego życiu. Wielu liderów rezygnuje z emerytury, by dzielić się swoją wiedzą z poszukującymi jej ludźmi i organizacjami. Zasiadają w radach nadzorczych przedsiębiorstw i fundacji, wspierają rozwój młodych menadżerów, zajmują się nauczaniem lub zostają coachami nowo mianowanych prezesów i dyrektorów zarządzających.”
Polecamy Wam wybrane ćwiczenia z książki profesora Georga:
„Spróbuj sobie przypomnieć jakieś trudne doświadczenie, związane z silną presją, stresem lub przeciwnościami.
- Opisz to doświadczenie uwzględniając odpowiedzi na następujące pytania:
- Jak się wtedy czułeś?
- Po jakie środki sięgnąłeś, by poradzić sobie w tej sytuacji?
- Jak poradziłeś sobie z tą sytuacją – jeśli sobie poradziłeś
- W jaki sposób to doświadczenie ukształtowało ciebie i twoje poglądy na świat?
- Opisz swoje relacje z innymi ludźmi, na przykład z mentorem, które wpłynęły na kształt twojego przywództwa. Czego się nauczyłeś w tych relacjach i w jakim stopniu ukształtowały one twoją obecną postawę?
- Opisz inne doświadczenia, które miały znaczący wpływ na rozwój twojego przywództwa
- Czego cię one nauczyły?
- W jaki sposób pomogły ci w rozwoju?
- W jaki sposób możesz wykorzystać te doświadczenia, by na nowo zinterpretować swoją historię życia i lepiej zrozumieć, jakim jesteś człowiekiem? Czy te doświadczenia w jakiś sposób cię blokują?
- Przejście od „ja” do „my”.
- Czy widzisz siebie w roli „herosa”? Czy widziałeś siebie kiedykolwiek jako bohatera własnej opowieści?
- Czy przeszedłeś już od postawy „ja” do „my”? Jeśli tak, to jakie bodźcie się do tego przyczyniły?
- Jeśli nie przeszedłeś jeszcze takiej transformacji, co musiałoby się wydarzyć w twoim życiu, żeby do niej doszło?