Lekcje przywództwa z rodzicielstwa

Bycie ojcem trójki dzieci potrafi być przytłaczające i intensywne. Na szczęście, dzięki ponad 22-letniemu doświadczeniu zawodowemu w pracy z zespołami, João Guedes Vaz wypracował umiejętności, które pomagają mu radzić sobie z dynamiką życia rodzinnego. Co więcej – to właśnie ojcostwo, jak sam przyznaje, uczyniło go znacznie lepszym liderem. Wspólne życie pięciu osób w jednym domu to nieustanny strumień emocji – od miłości i radości po rozczarowanie i złość. By to ogarnąć, potrzeba elastyczności, stabilności i dużej dawki inteligencji emocjonalnej.

Dziesięć lekcji przywództwa, które João Guedes Vaz wyciągnął z rodzicielstwa:

1. Zawsze pokazuj najlepszą wersję siebie

Rodzic i lider są nieustannie obserwowani – stają się wzorem, którego inni chcą lub nie chcą naśladować. Każdy gest, każde słowo kształtuje sposób, w jaki otoczenie postrzega przywództwo. Twoje działania wyznaczają granice tego, co właściwe – nawet wtedy, gdy sam nie zdajesz sobie z tego sprawy.

2. Bądź cierpliwy

Rodzicielstwo, tak jak przywództwo, to proces na całe życie. Kiedy myślisz, że dotarłeś do granic swoich możliwości, okazuje się, że potrafisz jeszcze więcej. Skuteczny lider, jak rodzic, działa długofalowo i często musi poczekać lata, by zobaczyć owoce swojego wysiłku.

3. Zachowuj spójność

Lider, który nie jest konsekwentny, traci wiarygodność. Przejrzyste zasady i stosowanie ich w praktyce daje zespołowi poczucie stabilności i zrozumienia. Szczególnie trudne staje się to, gdy przywództwo jest dzielone – brak spójności między dwoma liderami (lub rodzicami) rodzi frustrację i chaos.

4. Przyznawaj się do słabości

Dążenie do nieomylności tworzy fałszywy obraz lidera – odległego, nieosiągalnego. Przyznając się do błędów, dajesz sobie i innym przestrzeń na rozwój, uczysz pokory i wzmacniasz zaufanie.

5. Wybieraj właściwe bitwy

Nie każda walka jest warta stoczenia. W przywództwie i rodzicielstwie czasem trzeba pozwolić na błędy, by umożliwić naukę i rozwój. Mądre przywództwo to umiejętność odpuszczenia w krótkim okresie, by zyskać w dłuższej perspektywie.

6. Rozczarowanie jest w porządku

Kiedy kogoś kochasz lub cenisz, siłą rzeczy czasem się rozczarujesz. Lider nie może unikać tych uczuć – ważne jest, by je zrozumieć, zaakceptować i iść dalej, nie pielęgnując urazy.

7. Pozwól ludziom popełniać błędy

Nie karz za potknięcia – wspieraj. Nadmierne krytykowanie niszczy pewność siebie, a przesadne chwalenie uzależnia od zewnętrznej motywacji. Najlepsi liderzy uczą poprzez cierpliwość, wspieranie samodzielnego myślenia i zachęcanie do działania mimo ryzyka.

8. Każdy człowiek jest inny

Nie ma jednej, uniwersalnej recepty na przywództwo. Każdy członek zespołu to unikalne połączenie doświadczeń, wartości i emocji. Dobry lider potrafi zbudować wspólne ramy działania, które aktywują wewnętrzną motywację, zamiast narzucać jedno rozwiązanie.

9. Słuchaj uważnie – nie tylko uszami

Nie zawsze to, co widoczne, jest prawdziwą istotą problemu. Lider, podobnie jak rodzic, musi dostrzegać emocje ukryte pod powierzchnią – zanim te przekształcą się w głęboko zakorzenione konflikty.

10. Twórz bezpieczne środowisko psychologiczne

Badania – w tym Google People Operations – pokazują, że psychologiczne bezpieczeństwo to kluczowy czynnik sukcesu zespołów. Daj ludziom przestrzeń na błędy, otwartość i szczerość – tak jak dzieci uczą się najwięcej wtedy, gdy wiedzą, że są akceptowane i wspierane, nie oceniane.

João Guedes Vaz zamyka swój esej refleksją, że zarówno w przywództwie, jak i rodzicielstwie warto kierować się pasją i dawać z siebie wszystko. Bo choć to role trudne, przynoszą największe i najbardziej trwałe rezultaty, jeśli są oparte na autentyczności, cierpliwości i empatii.

Oryginalny wpis znajdziesz tutaj.

João Guedes Vaz  to managing partner w Boyden Portugal, doświadczony lider z ponad dwudziestoletnią praktyką w pracy z zespołami międzynarodowymi. Łączy wiedzę biznesową z osobistymi doświadczeniami jako ojciec trójki dzieci, prezentując unikalne spojrzenie na przywództwo oparte na wartościach rodzinnych i emocjonalnej inteligencji.